چرا برخی افراد نمی‌توانند به گیاه‌خواری پایبند بمانند؟

اختصاصی فراشپز- آیا تا به حال در پیروی از رژیم غذایی گیاهی مشکل داشته‌اید؟ ممکن است دلیل آن در ژن‌های شما باشد.

رژیم‌های غذایی گیاهی—چه وگان، چه گیاه‌خواری، یا فلکسی‌تاری—مدت‌هاست که رایج شده‌اند و می‌توان گفت که دیگر یک مد زودگذر نیستند. در واقع، نظرسنجی‌های مختلف نشان می‌دهند که بین ۴ تا ۶ درصد از بزرگسالان آمریکایی گیاه‌خوار یا وگان هستند. اما پایبند ماندن به این الگوی غذایی برای بسیاری از افراد چالش‌برانگیز است. یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۴ از Faunalytics (که قبلاً شورای تحقیقات انسانی نامیده می‌شد) نشان داد که ۸۴ درصد از گیاه‌خواران و وگان‌ها رژیم غذایی خود را ترک می‌کنند و یک سوم آن‌ها پس از سه ماه یا کمتر این کار را انجام می‌دهند.افراد ممکن است فرض کنند که انتخاب‌های غذایی به اراده بستگی دارد. اما این لزوماً درست نیست، به ویژه زمانی که صحبت از غذاهای گیاهی و وگان می‌شود. مطالعه‌ای که پاییز گذشته در مجله PLOS One منتشر شد، نشان داد که ممکن است ژن‌های ما تأثیر زیادی بر توانایی ما برای پایبندی به یک سبک زندگی گیاه‌خواری داشته باشند.

چگونه ژن‌های شما می‌توانند بر رژیم غذایی گیاهی تأثیر بگذارند

این مطالعه که در اکتبر ۲۰۲۳ منتشر شد، اولین مطالعه‌ای است که نقش ژنتیک را در توانایی فرد برای گیاه‌خوار بودن بررسی کرده است. هدف این تحقیق بررسی این بود که چند درصد از گیاه‌خواران در زندگی خود همچنان گوشت، مرغ و ماهی مصرف می‌کنند. با توجه به اینکه عوامل ژنتیکی دیگری نیز وجود دارند که می‌توانند بر انتخاب‌های غذایی تأثیر بگذارند (از جمله متابولیسم شخص و ترجیحات طعمی)، محققان کنجکاو بودند که آیا چیزی در ژن‌های ما وجود دارد که بر چگونگی پذیرش گیاه‌خواری تأثیر بگذارد.محققان از داده‌های بانک زیستی بریتانیا (یک پایگاه داده بیومدیکال بزرگ) استفاده کردند و پروفایل‌های ژنتیکی ۵,۳۲۴ گیاه‌خوار که هیچ گوشت، ماهی یا مرغی مصرف نمی‌کردند را با ۳۲۹,۴۵۵ نفر کنترل مقایسه کردند. تمام شرکت‌کنندگان از یک نمونه همگن با زمینه قفقازی سفید انتخاب شدند تا متغیرهای مربوط به قومیت که ممکن است بر نتایج تأثیر بگذارد، حذف شود.محققان دریافتند که سه ژن به طور قابل توجهی با گیاه‌خواری سخت مرتبط هستند (و ۳۱ ژن دیگر نیز ممکن است ارتباط داشته باشند). دو مورد از این سه ژن مهم به متابولیسم چربی و عملکرد مغز در بدن مربوط بودند—که محققان فرض کردند نحوه متابولیسم چربی‌ها بر توانایی افراد برای پایبندی به گیاه‌خواری تأثیر دارد. نویسندگان مطالعه نوشتند: “پروفایل‌های لیپیدی غذاهای منبع حیوانی به طور قابل توجهی با غذاهای منبع گیاهی متفاوت است.” افراد دارای این ژن‌های خاص “گیاه‌خواری” ممکن است بتوانند این اجزای لیپیدی را بدون مصرف گوشت به صورت داخلی سنتز کنند. در حالی که افراد بدون این پروفایل ژنتیکی ممکن است نیاز داشته باشند محصولات گوشتی مصرف کنند تا این چربی‌های ضروری را بدست آورند و بنابراین اگر بدون گوشت باشند، بیشتر دچار اشتها برای گوشت شوند.

نکته مهم:

این اولین مطالعه‌ای است که این ارتباط احتمالی را برقرار می‌کند. تحقیقات بیشتری باید انجام شود، به ویژه بر روی افراد با زمینه‌های قومی مختلف، تا مشخص شود آیا این سه ژن واقعاً نقشی در گیاه‌خواری دارند یا خیر. اما پتانسیل جالبی وجود دارد که باید بررسی شود—و نتایج ممکن است آرامش خاطر را برای افرادی فراهم کند که ممکن است احساس گناه کنند زیرا مجبور به ترک روش‌های گیاهی خود شده‌اند.نویسنده همکار مطالعه، نبیل یاسین، MD، PhD، در بیانیه‌ای مطبوعاتی درباره این مطالعه گفت: “به نظر می‌رسد افراد بیشتری تمایل دارند گیاه‌خوار باشند تا اینکه واقعاً باشند و ما فکر می‌کنیم دلیل آن چیزی است که به طور ذاتی در آن‌ها وجود دارد.”

عوامل دیگر مؤثر بر رژیم غذایی گیاهی

البته، ژنتیک تنها عامل نیست. دلایل اجتماعی و فرهنگی زیادی وجود دارد که چرا کسی ممکن است سبک زندگی گیاه‌خواری یا گیاهی را انتخاب کند:

• مذهب و فرهنگ:
  برخی فرهنگ‌ها و ادیان در سراسر جهان وجود دارند که گیاه‌خواری جزء اصلی زندگی روزمره آن‌هاست. به عنوان مثال، رستافاری‌ها در جامائیکا رژیم غذایی گیاهی را با خوردن غذاهای ایتالیایی دنبال می‌کنند: بدون نمک، روغن و گوشت.
• محیط زیست و اخلاق:
  با افزایش نگرانی‌ها درباره تغییرات اقلیمی و رفاه حیوانات، تعهدات برای مصرف کمتر (یا صفر) محصولات گوشتی نیز افزایش یافته است.
• سلامت:
  سرانجام، سلامت یکی از محبوب‌ترین دلایل برای روی آوردن بیشتر افراد به جایگزین‌های گوشتی است. واقعاً، رژیم غذایی گیاهی با کاهش خطر بیماری‌های قلبی، سرطان، دیابت نوع ۲ و بیماری کلیوی مرتبط است.

نتیجه‌گیری

بله، دانشمندان برخی عوامل ژنتیکی پیدا کرده‌اند که ممکن است برای برخی افراد (و برای دیگران دشوارتر) پیروی از یک رژیم غذایی گیاهی سخت را آسان‌تر کند. اما عوامل اجتماعی و فرهنگی زیادی وجود دارد که می‌تواند بر انتخاب‌های غذایی تأثیر بگذارد. اگر می‌خواهید مصرف گوشت کمتری داشته باشید اما نمی‌توانید کاملاً از آن چشم پوشی کنید، روش فلکسی‌تاری ممکن است مناسب شما باشد.همچنین مهم است بدانید که هیچ یک از روش‌های تغذیه‌ای برای همه برتر نیست. اگر شما به طور سختگیرانه‌ای سبک زندگی گیاهی دارید، عالی است. اما اگر ندارید، نیازی نیست نگران باشید یا احساس شرم کنید. هر نوع تغذیه‌ای باید همچنان تنوع را اولویت قرار دهد و شامل انواع مختلف میوه‌ها، سبزیجات، مغزها، دانه‌ها، حبوبات، غلات کامل، ادویه‌ها و سبزیجات باشد تا طیف وسیعی از مواد مغذی را فراهم کند.صرف نظر از اینکه شما گیاهخوار هستید یا نه (و دلایل شما)، پذیرش تعادل و اعتدال در هر دو سبک زندگی برای سلامت کلی بسیار مهم است.