کرایی مرغ سیستانی، خوراک خوشمزه و اصیل ایرانی

کرایی یا کراهی یکی از غذاهای اصیل و مشهور استان سیستان و بلوچستان است که با مرغ و یا گوشت تهیه می‌شود و بسیار خوشمزه و مقوی است.

به گزارش فرارو،  غذا‌های محلی درواقع به نوعی میراث فرهنگی مردمان هر کشوری محسوب می‌شوند. برخی از این غذا‌ها با گذشت زمان و مدرن شدن زندگی و آشنایی با غذا‌های جدید، کم کم از یاد رفته‌اند و یا روش طبخ آن‌ها متفاوت شده است. اگر به هر نقطه از ایران سفر کنید، قطعا با غذا‌های بسیار خوشمزه و محلی آشنا می‌شوید که برخی از آن‌ها را تابه‌حال نخورده‌اید یا حتی نامش را نشنیده‌اید.

در این میان سیستان و بلوچستان مانند سایر نقاط کشور دارای تنوع غذایی بسیاری است که ترکیبی از رنگ و مزه هستند. کرایی مرغ سیستانی یکی از غذا‌های محلی این استان است که از ترکیب مرغ با پیاز، سیر، گوجه فرنگی، فلفل سبز و ادویه جات تهیه می‌شود و بسیار خوشمزه و مقوی است. اگر دوست دارید یک غذای خوشمزه و جدید را برای اعضای خانواده تهیه کنید، در ادامه این مطلب با آموزش کرایی مرغ همراه ما باشید.

مواد لازم

سینه مرغ: ۲ عدد
روغن زیتون: ۲ قاشق غذاخوری
پیاز: ۱ عدد
گوجه فرنگی: ۴ عدد
سیر: ۲ حبه
فلفل سبز: ۱ عدد
نمک، فلفل سیاه و قرمز، پاپریکا، ادویه کاری و پودر زنجبیل: به میزان لازم

طرز تهیه

برای درست کردن این کرایی مرغ خوشمزه ابتدا پیاز را پوست و خرد کنید و همراه با روغن زیتون داخل یک قابلمه مناسب بریزید و روی حرارت متوسط اجاق گاز بگذارید. وقتی پیاز کمی نرم و طلایی شد، سیر رنده شده را همراه با ادویه‌ها (نمک، فلفل، پاپریکا، ادویه کاری و زنجبیل) به پیاز اضافه کنید و سی ثانیه هم بزنید. وقتی عطر سیر بلند شد، سینه مرغ را که از قبل خرد کرده‌اید، به ترکیب سیر و پیاز اضافه کنید و مواد را خوب هم بزنید.

درب قابلمه را ببندید و اجازه بدهید مرغ با حرارت کم آب بیندازد و بپزد. نیم ساعت بعد گوجه فرنگی‌های پوست گرفته و خرد شده را همراه با فلفل سبز خرد شده به قابلمه اضافه کنید و هم بزنید و بعد درب قابلمه را ببندید. حدود نیم ساعت زمان بدهید تا گوجه آب بیندازد و مرغ بپزد. وقتی خوراک به غلظت رسید، اجاق گاز را خاموش کنید. در این مرحله کرایی مرغ خوشمزه شما آماده سرو است که می‌توانید آن را همراه با نان یا برنج سرو کنید، نوش جان.

نکات مهم

۱ـ سعی کنید برای درست کردن هر نوع غذا و سالاد از روغن زیتون مرغوب استفاده کنید. روغن زیتون به دلیل ارزش غذایی بالایی که دارد، در رژیم غذایی بسیاری از افراد از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است. اما از آنجا که قیمت روغن زیتون خالص بالاست، معمولاً در هنگام عرضه در بازار با روغن‌های معمولی مخلوط می‌شود. درنتیجه از کیفیت آن کاسته می‌شود؛ بنابراین کسانی که به دنبال خرید روغن زیتون هستند، اغلب می‌پرسند که چطور روغن زیتون اصل را تشخیص بدهیم. البته تشخیص خالص بودن روغن زیتون کار چندان ساده‌ای نیست. با این حال کارشناسان برای تشخیص روغن زیتون اصل سه روش را به شرح ذیل ارائه داده‌اند:

ـ برای انتخاب روغن مرغوب بهتر است که اول آن را ببویید. روغن زیتون خوب باید بوی میوه زیتون، سیب یا علف تازه بدهد که مربوط به نوع زیتون یا زمان برداشت آن است؛ بنابراین اگر بوی فلز احساس کردید، بدانید که روغن نامرغوب یا فاسد است.

ـ روش دوم برای تشخیص روغن زیتون اصل این است که آن را بچشید. اگر ۱ قاشق روغن زیتون را در دهان خود بریزید و در دهان بچرخانید و با استشمام هوا آن را فرو بدهید، باید بعد از چند لحظه در گلوی خود تلخی و تندی شدیدی احساس کنید. به نحوی که گلوی شما بسوزد. در بعضی موارد افراد به دلیل تندی بیش از حد روغن به سرفه می‌افتند. درست پس از ۱ دقیقه مزه تلخی و تندی از بین می‌رود و خوشمزه می‌شود. ضمن اینکه فرد با خوردن این روغن در دهان خود احساس چربی نمی‌کند. با خوردن روغن زیتون اصل در ابتدای زبان احساس شیرینی و در انتهای آن احساس تلخی و سوزش خواهید داشت.

ـ روش بعدی برای تشخیص روغن زیتون اصل رنگ آن است. رنگ روغن زیتون باید زرد مایل به سبز باشد. البته رنگ روغن زیتون معیار مناسبی برای تعیین کیفیت روغن نیست؛ زیرا به‌راحتی می‌توان در آن تقلب کرد.

۲ـ اگر بخواهیم به طور مختصر در مورد کاربرد انواع پیاز‌ها توضیح بدهیم، باید از پیاز زرد که معروف‌ترین عضو خانواده پیازهاست، شروع کنیم. این پیاز بهترین گزینه برای پخت و پز است. پیاز سفید طعم ملایم‌تری نسبت به پیاز زرد دارد. از نظر کاربرد تقریباً مثل پیاز قرمز است و می‌شود آن را به صورت خام خورد و یا در سالاد‌ها از آن استفاده کرد. پیاز قرمز نسبت به پیاز سفید و زرد فیبر بیشتری دارد و به خاطر رنگ زیبایش می‌توان از آن برای تزئین بشقاب غذا هم استفاده کرد. علاوه‌بر این برای کبابی کردن، سالاد و ساندویچ‌ها هم انتخاب مناسبی است. پیاز‌های قرمز به اندازه کافی عطر و طعم به غذا نمی‌دهند؛ بنابراین برای پخت و پز معمولاً مورد استفاده قرار نمی‌گیرند.